Jesteś niezalogowany | Zaloguj się | Zarejestruj się
Alexander Dennis Enviro 200 II 10,2m #DE1587
Detale
| Nazwa | Alexander Dennis Enviro 200 II 10,2m (Alexander Dennis) Dennis Dart SLF/Alexander Dennis Enviro II/III [2-0-0, 2-2-0] | |
| VIN | SFD551AR28GY10607 | |
| Numer zabudowy | ||
| Wyprodukowany | 2008 | |
| Zezłomowany | ||
| Właściciele | ||
| 2008 | 2013 | First London London |
| 2013 | Metroline London | |
| Numery rejestracyjne | ||
| Wprowadzenie do ruchu | Rok wycofania | Tablice rejestracyjne |
| 2008 | LK08 FKU | |
| Numery taborowe | ||
| Wprowadzenie do ruchu | Rok wycofania | Numery taborowe |
| 2008 | 2013 | DML44011 / First London London |
| 2013 | DE1587 / Metroline London | |
| Inne informacje | ||
| Uxbridge | ||
Zdjęcia
18 sierpnia 2012 - Londyn (London Borough of Hillingdon), Stockley Road. Ostatnia prosta przed lotniskiem...
Autor: pawelzmiennik
Autor: pawelzmiennik
Komentarze: 1
5 lipca 2013 - Uxbridge, High Street. Enviro na linii 331 krótko po przejęciu linii i pojazdów Firsta w Londynie przez Metroline.
Alexander Dennis Enviro 200 to jeden z najpopularniejszych, o ile nie najpopularniejszy autobus na brytyjskich drogach. Podczas gdy w podobnym czasie na kontynencie popularne stały się wszystkomające niskopodłogowe autobusy, w Anglii z powodzeniem produkowano kolejne wcielenie pojazdu na założeniach podwozia Dennis Dart SLF które miało premierę w 1996 roku, czyli tani, lekki i ekonomiczny autobus low entry. Niestety ta ekonomiczność mocno się odbija na komforcie podróży, przez co najlepiej je porównać do Jelcza lub MAZ-a.
Oczywiście jak jakiś przewoźnik zainwestuje, dostanie nieco lepszy pojazd jednak większość pojazdów tej serii jest tragiczna zarówno z perspektywy pasażera jak i kierowcy. Na jałowym biegu całe nadwozie wpada w nieznośne wibracje, niewielki, acz wysilony silnik brzmi jak blender a przy wyższych prędkościach wydaje takie dźwięki jakby miał się zaraz rozpaść. Przez dość słabe zawieszenie i małe koła pomimo stosowania dosyć miękkich siedzeń czuć każdą wyrwę w drodze, co oczywiście przenosi się na kabinę, rurki i ścianki które również hałasują jak oszalałe. Na domiar tego kierowca nawet nie może zagłuszyć sobie tej kakofonii radiem, bo angielskim zwyczajem kierowca ma się skupiać na jeździe a nie na słuchaniu radia i zazwyczaj stanowisko kierowcy nie jest wyposażone w to udogodnienie. Dodajmy jeszcze że przez stosowanie pojedynczych szyb i braku jakiegokolwiek ogrzewania czy wentylacji, w okresie jesienno-zimowym w środku pachnie grzybem, a latem pojazd zamienia się w jeżdżącą saunę bo zamówienie i stosowanie klimatyzacji byłoby dla przewoźników zbyt drogie. Na Londyn i tak szła nieco lepsza specyfikacja bo prawie wszystkie okna są uchylne, ale np. Stagecoach brał totalną biedawersję z czterema lufcikami i szybami w uszczelkach, jak w starym Jelczu. Serio - cieszmy się że w Polsce mamy w większości dużo lepsze autobusy w komunikacji miejskiej :)
Autor: Me
Alexander Dennis Enviro 200 to jeden z najpopularniejszych, o ile nie najpopularniejszy autobus na brytyjskich drogach. Podczas gdy w podobnym czasie na kontynencie popularne stały się wszystkomające niskopodłogowe autobusy, w Anglii z powodzeniem produkowano kolejne wcielenie pojazdu na założeniach podwozia Dennis Dart SLF które miało premierę w 1996 roku, czyli tani, lekki i ekonomiczny autobus low entry. Niestety ta ekonomiczność mocno się odbija na komforcie podróży, przez co najlepiej je porównać do Jelcza lub MAZ-a.
Oczywiście jak jakiś przewoźnik zainwestuje, dostanie nieco lepszy pojazd jednak większość pojazdów tej serii jest tragiczna zarówno z perspektywy pasażera jak i kierowcy. Na jałowym biegu całe nadwozie wpada w nieznośne wibracje, niewielki, acz wysilony silnik brzmi jak blender a przy wyższych prędkościach wydaje takie dźwięki jakby miał się zaraz rozpaść. Przez dość słabe zawieszenie i małe koła pomimo stosowania dosyć miękkich siedzeń czuć każdą wyrwę w drodze, co oczywiście przenosi się na kabinę, rurki i ścianki które również hałasują jak oszalałe. Na domiar tego kierowca nawet nie może zagłuszyć sobie tej kakofonii radiem, bo angielskim zwyczajem kierowca ma się skupiać na jeździe a nie na słuchaniu radia i zazwyczaj stanowisko kierowcy nie jest wyposażone w to udogodnienie. Dodajmy jeszcze że przez stosowanie pojedynczych szyb i braku jakiegokolwiek ogrzewania czy wentylacji, w okresie jesienno-zimowym w środku pachnie grzybem, a latem pojazd zamienia się w jeżdżącą saunę bo zamówienie i stosowanie klimatyzacji byłoby dla przewoźników zbyt drogie. Na Londyn i tak szła nieco lepsza specyfikacja bo prawie wszystkie okna są uchylne, ale np. Stagecoach brał totalną biedawersję z czterema lufcikami i szybami w uszczelkach, jak w starym Jelczu. Serio - cieszmy się że w Polsce mamy w większości dużo lepsze autobusy w komunikacji miejskiej :)
Autor: Me
Komentarze: 3
