Plzeňské městské dopravní podniky, a.s./

Pragoimex Vario LF #338

6 lipca 2015 - Pilzno, ul. Plaská.
Autor: Banan cenzor

Pragoimex Vario LF #340

5 listopada 2018 - Pilzno, Klatovská třńda.
Autor: piotr_kosz

18 listopada 2019 - Plzen, Sirkova; hier an der Spitze vom Verband 340+341.
Autor: wonneberger1.1

Pragoimex Vario LF #343

29 lipca 2016 - Plzeň, Sirková.
Autor: Matej

11 listopada 2018 - Pilzno, ul. Koterovská.
Autor: Matej

Pragoimex Vario LF #344

2 maja 2014 - Plzeň, Solní.
Autor: mario

23 lutego 2017 - 12:22, Plzeň, Terezie Brzkové.
2 Skvrňany → Světovar
Autor: Robcio

5 listopada 2018 - Pilzno, wyjazd z pętli Košutka, ulica Gerská.
Linia nr 4 jest kręgosłupem komunikacyjnym, w szczycie w dni powszednie pojawia się na przystankach nawet co 4 minuty. Przy odrobinie szczęścia można zauważyć dwie brygady jadące w jednym kierunku w niedużej odległości ze względu na ukształtowanie terenu (wzniesienia pozwalają na obserwację sięgającą kilkuset metrów) i generowane opóźnienia. Prawdopodobnie takie widoki będą rzadsze z powodu planów operatora pilzneńskiej komunikacji miejskiej. Właśnie ogłoszono przetarg na zakup (nawet) 24 tramwajów o długości 42 metrów. Prorokuję, że przełoży się to na częstotliwość kursów - ciekawe, czy dojdzie do zrównania interwału z liniami nr: 1 i 2 (które pojawiają się na przystankach co 6 minut w szczytach przewozowych w dni powszednie).
Podejście zwiększające podaż pojazdów jest słuszne, nawet z nieznacznym zmniejszeniem liczby kursów, co w konsekwencji zaowocuje redukcją kosztów eksploatacji i (z dużą dozą prawdopodobieństwa) taką samą liczbą pasażerów. Skąd ta śmiała teza? Częstotliwość jest jedną z najważniejszych cech komunikacji miejskiej, która zazwyczaj plasuje się na podium hierarchii postulatów przewozowych. Jednak to nie jest jedyna determinanta atrakcyjności transportu publicznego, na którą przekłada się wiele innych kryteriów jakościowych dotyczących: linii, taboru, infrastruktury przystankowej, taryfy i informacji. Wpływa to na całościowy obraz danego systemu komunikacji miejskiej.
Z tej wiedzy korzystają głównie „zachodni” organizatorzy – dostosowuje się wielkość taboru pod atrakcyjną, 7,5/10-minutową częstotliwość, równocześnie stosując politykę koordynacji połączeń w miejscach przesiadkowych i przydzielając jedną linię do danej trasy. Owocuje to otrzymaniem najwyższej oceny pasażera w stosunku do interwału danej linii (dwie krzywe wartości oczekiwanej się przecinają), pewnością co do modułowego układu sieci (każde połączenie ma taką samą liczbę kursów zaplanowanych po sobie w określonej rytmiczności), jak i również korzyściami ograniczenia kosztów – zbilansowaniem wydatków funkcjonowania komunikacji miejskiej (prowadzący, energochłonność, rezerwa, serwis, itp.) z porównaniem do otrzymanych przychodów z biletów. Łatwiej jest również zarządzać ograniczoną liczbą pojazdów – w przypadku awarii, czy nawet przydzielania priorytetu w programach sygnalizacji świetlnej. Być może do takich samych wniosków zaczynają dochodzić w Pilźnie, zobaczymy…Pilzno, wyjazd z pętli Košutka, ulica Gerská.
Linia nr 4 jest kręgosłupem komunikacyjnym, w szczycie w dni powszednie pojawia się na przystankach nawet co 4 minuty. Przy odrobinie szczęścia można zauważyć dwie brygady jadące w jednym kierunku w niedużej odległości ze względu na ukształtowanie terenu (wzniesienia pozwalają na obserwację sięgającą kilkuset metrów) i generowane opóźnienia. Prawdopodobnie takie widoki będą rzadsze z powodu planów operatora pilzneńskiej komunikacji miejskiej. Właśnie ogłoszono przetarg na zakup (nawet) 24 tramwajów o długości 42 metrów. Prorokuję, że przełoży się to na częstotliwość kursów - ciekawe, czy dojdzie do zrównania interwału z liniami nr: 1 i 2 (które pojawiają się na przystankach co 6 minut w szczytach przewozowych w dni powszednie).
Podejście zwiększające podaż pojazdów jest słuszne, nawet z nieznacznym zmniejszeniem liczby kursów, co w konsekwencji zaowocuje redukcją kosztów eksploatacji i (z dużą dozą prawdopodobieństwa) taką samą liczbą pasażerów. Skąd ta śmiała teza? Częstotliwość jest jedną z najważniejszych cech komunikacji miejskiej, która zazwyczaj plasuje się na podium hierarchii postulatów przewozowych. Jednak to nie jest jedyna determinanta atrakcyjności transportu publicznego, na którą przekłada się wiele innych kryteriów jakościowych dotyczących: linii, taboru, infrastruktury przystankowej, taryfy i informacji. Wpływa to na całościowy obraz danego systemu komunikacji miejskiej.
Z tej wiedzy korzystają głównie „zachodni” organizatorzy – dostosowuje się wielkość taboru pod atrakcyjną, 7,5/10-minutową częstotliwość, równocześnie stosując politykę koordynacji połączeń w miejscach przesiadkowych i przydzielając jedną linię do danej trasy. Owocuje to otrzymaniem najwyższej oceny pasażera w stosunku do interwału danej linii (dwie krzywe wartości oczekiwanej się przecinają), pewnością co do modułowego układu sieci (każde połączenie ma taką samą liczbę kursów zaplanowanych po sobie w określonej rytmiczności), jak i również korzyściami ograniczenia kosztów – zbilansowaniem wydatków funkcjonowania komunikacji miejskiej (prowadzący, energochłonność, rezerwa, serwis, itp.) z porównaniem do otrzymanych przychodów z biletów. Łatwiej jest również zarządzać ograniczoną liczbą pojazdów – w przypadku awarii, czy nawet przydzielania priorytetu w programach sygnalizacji świetlnej. Być może do takich samych wniosków zaczynają dochodzić w Pilźnie, zobaczymy…
Autor: piotr_kosz